Zorgvuldigheid en Begroting – door Jan Pleiter
Het woord van deze maand is zorgvuldigheid.
Helaas werd onze motie om de Post zo snel mogelijk te verhuizen niet aangenomen. Een bedrag waar bijna 100.000 EUR per jaar mee gemoeid is. Dit kon niet sneller want het moest volgens dit college namelijk wel zorgvuldig gebeuren. Ondanks dat het plan klaar is, kan de verhuizing van de Post niet sneller, want het moet zorgvuldig gebeuren? En dat duurt dan weer 2 jaar?
Natuurlijk moet dit zorgvuldig gebeuren, daar zijn wij het helemaal mee eens. Maar geldt dit niet altijd voor alles?
Dit was precies ook onze oproep met de alternatieve begroting. Helaas tegen dovemansoren. Neem nou de tijd om echt in gesprek te gaan met de samenleving, de organisaties en de vrijwilligers, om zorgvuldig te kijken naar wat er nog wel mogelijk is.
Hierop was het antwoord: “Daar hebben we nog een jaar voor. Dat is toch meer dan genoeg?”
Waar is nu de zorgvuldigheid van dit college en deze coalitie? Vaak is er nog helemaal geen plan (zoals dat er bij de verhuizing van de Post al wel is) en bovendien hebben de vrijwilligers deze boodschap achteraf en vaak via de media moeten vernemen.
Gewoon een financiële taakstelling neerleggen zonder in gesprek te zijn geweest. En dan zeggen: binnen een jaar hebben we ze vast wel gesproken. Een gesprek waarbij de financiële randvoorwaarden al duidelijk zijn. Waar is nu de zorgvuldigheid van het college en deze aan de heupen vastgelijmde coalitie?
Wat zal het woord van volgende maand zijn? Willekeur? Coalitiedwang? Of misschien wel rode kaart?